Piękne ilustracje autorstwa Emilii Dziubak idealnie pasują do tej lektury - wzruszającej, zapadającej w pamięć, niebanalnej... Jej głęboka problematyka, poważne sprawy dotykające także i najmłodszych są przedstawione w sposób, który porusza, ale też i krzepi. Choć tematyka jest nielekka, opisane zdarzenia mogą wycisnąć niejedną łzę, to warto tę książkę przeczytać, mieć w swojej biblioteczce.
Andzia - bohaterka książki - była wyjątkowo szczęśliwą dziewczynką, a wielka w tym zasługa taty, a choć był jej tak bliski, to paradoksalnie teraz lepiej sobie poradzić w tej trudnej sytuacji, gdy tak drogiej osoby zabrakło - przeciwnie niż jej mama. Andzia zauważa, że mama czasem zachowuje się tak, "jakby zapomniała, że już jest dorosła" - można to różnie tłumaczyć - silniejszymi więzami, odmienną sytuacją życiową, na pewno jednak niebagatelne znaczenie ma dla dziewczynki obietnica złożona przez tatę - że zawsze będzie on blisko niej, w szczególnej, bo "ptasiej postaci" będzie blisko. Ta świadomość dodaje otuchy, a spacery w ulubione wspólne miejsca, spędzanie czasu w podobny sposób, jak to było za życia taty są namiastką jego obecności, wbrew powszechnym mniemaniom - nie przygnębiają, ale przypominają to, co dobre, cenne, radosne.
Drugi ważny temat tej lektury obok radzenia sobie ze stratą, odejściem bliskiej, drogiej osoby, to przyjaźń. Andzia ma problemy ze znalezieniem przyjaciółki, śmierć jej taty powoduje, że znajduje się jakby na marginesie klasowego życia, koleżanki nie umieją jej zrozumieć, a ich zainteresowania są tak diametralnie różne, że dziewczynka nie znajduje z nimi wspólnego języka. Okazuje się jednak, że bratnią duszą może czasem stać się osoba, której byśmy o to nie podejrzewali. Andzia zaprzyjaźnia się z drugorocznym chłopcem, niezbyt akceptowanym przez klasową społeczność.
Ta znajomość dobitnie dowodzi tego, że przyjaźń pozwala nam dzielić smutki i mnożyć radości. Oboje są nieco wyobcowani, oboje mają swoje problemy, tajemnice, ale też i potrzebują tej drugiej osoby, bo razem łatwiej, raźniej, bo ten inny człowiek staje się powiernikiem, doradcą, słuchaczem, bo z nim czas płynie szybciej, a na pewno radośniej. I łatwiej też pokonać przeszkody, które życie stawia na naszej drodze. A czasem nawet udaje się zmienić bardzo wiele: pomóc mamie otrząsnąć się z niemocy, niewiary w jutro, nabrać pewności siebie, zaakceptować swoje braki.
"Dziewczynka z parku" łączy w sobie wiele cech - jest piękna i mądra, jej przesłanie krzepi, a opisane zdarzenie inspirują. Daje nam chwile wzruszeń i pozwala z optymizmem, nadzieją patrzeć na świat.
Polecam
Katarzyna
"Dziewczynka z parku"
Autor: Barbara Kosmowska
Ilustrator: Emilia Dziubak
Wydawnictwo: WAB
Oprawa: twarda
Liczba stron: 96
Format: 14,5 x 18,5 cm
ISBN: 978-83-7747-670-3
Komentarze
Prześlij komentarz
Inna Bajka dziękuje :)