Osłodą szkolnych dni są wakacje i ferie;) Ale gdy do nich daleko, uczniowie sięgają po różne sposoby, by nieco ożywić dni nauki. Jednak to, co dzieje się od pewnego czasu w szkole, do której uczęszczają Bartek i Ziutek, wykracza poza ramy żartów - namoknięta kreda nie nadaje się do pisania, z kolei gąbki - tak jak tytułowa - dosłownie tryskają wodą - i to dość nietypowo pachnącą.
Ziutek postanawia odkryć, kto stoi za tymi - jak wszystkim się wydaje - psotami, a jako że dobrze mieć pomoc i wsparcie - w główkowaniu oraz w działaniu - do śledztwa wciąga przyjaciela ze szkolnej ławy - Bartka. Obaj mają siostry - jeden młodszą, drugi starszą. I jakoś tak przypadkiem okaże się, że bez dziewczyn ani rusz;) Tym bardziej, że sprawczynią tajemniczych szkolnych wypadków jest właśnie dziewczyna - trochę inna niż siostry i koleżanki, ale dzięki swojej pasji i usposobieniu bardzo pasująca do paczki przyjaciół.
Zofia Stanecka we wstępie do tej historii zdradza, że narodziła się ona niejako ze strasznych opowieści, którymi starsi bracia przyszłej pisarki raczyli ją przed snem. Co do tamtych relacji, to nie miały znalazły one swego rozwiązania. W książce natomiast otrzymujemy sympatyczną, nieco magiczną, krzepiącą i wciągającą historię. Jak tajemniczość i niezwykłość wynika z postaci sprawczyni szkolnych żartów - Majka jest... syreną! Jej perypetie nieco przypominają dzieje Arielki, bo Majka także zapragnęła mieć nogi - po to, by spełnić swoje największe marzenie: grać w piłkę! Jednak tu podobieństwa się kończą - mała siostra Bartka, Klara, przywołuje wątki z baśni Andersena, ale w przypadku nowej koleżanki wszystko przebiegało inaczej. Tata Majki nie jest królem - prowadzi bar z sałatkami, a ceną za nogi nie był głos - bohaterka wszak porozumiewa się bez problemów, co więcej - jak wiemy choćby z opowieści o Odyseuszu, głos syren ma niezwykły wpływ na ludzi...
Jest to zatem opowieść na poły realistyczna, na poły magiczna. Chłopcy i ich siostry zaprzyjaźniają się z syreną, z zaangażowaniem i poświęceniem starają się pomóc jej zrealizować marzenie o grze w piłce, o aklimatyzacji w świecie ludzi. Czasem Majka musi użyć skorzystać ze swych nietuzinkowych umiejętności. Perypetie przyjaciół są wciągające, z nutką humoru (jak choćby desperacki krok Ziutka, który by ukryć Majkę decyduje się nawet na przytulenie do mamy;)), bywają pełne dramatyzmu - gdy bohaterom przyjedzie się zmierzyć ze szkolnymi łobuzami.
Historia opowiedziana w "Tajemnicy namokniętej gąbki" pokazuje siłę przyjaźni - i to takiej nieco nietypowej - podobnie zresztą jak i pasja Majki nie jest mimo wszystko normą, zatem bohaterka musi wywalczyć sobie miejsce w drużynie piłkarskiej. Czasem bywa tak, że realizując swoje marzenia kładziemy na drugiej szali inne cenne dla nas sprawy - w przypadku Majki są to jej bliscy. Choć nie zawsze wszystko rozumieli, to jest ich syrence brak...
Autorce udało się w taki sposób poprowadzić losy bohaterów, że zamykając książkę jesteśmy radośni i usatysfakcjonowani - także z tego powodu, że oto taka duża pozycja została przez nas przeczytana! Myślę tu oczywiście o tych najmłodszych czytelnikach, którzy - w myśl tytułu serii - "Czytam sobie z Bakcylem" - mniejsze pozycje połykają na jeden chaps;) Taka dłuższa historia ma szansę właśnie nieco dłużej ich zająć, a to cenna sprawa nie słyszeć następnego dnia po wizycie w bibliotece czy księgarni - "Przeczytałam wszystko, co teraz mogę czytać?";) Poza tym bohaterowie są sympatyczni i przekazują pozytywne wartości - pokazują, czym jest prawdziwa przyjaźń, jak ważna jest w życiu rodzina, jak istotna jest możliwość realizowania swoich pasji, marzeń.
Miłym uzupełnieniem są ilustracje Agnieszki Surmy - młodych czytelników wizualna strona z pewnością zachęci do czytania, pomoże też uzmysłowić sobie, jak też Majka wyglądała, bo czy co rusz spotykamy syrenki na naszej drodze?!;)
Polecam
Katarzyna
"Czytam sobie z Bakcylem. Tajemnica namokniętej gąbki"
Autor: Zofia Stanecka
Ilustrator: Agnieszka Surma
Wydawnictwo: Egmont
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 152
Format: 18,5x14,5 cm
ISBN: 9788328133327
Komentarze
Prześlij komentarz
Inna Bajka dziękuje :)