"Lustra Johanny" - biografia marzycielki, buntowniczki, artystki...



Towarzyszenie najmłodszym podczas ich zabaw w rozmaitych "placówkach" bywa dla dorosłych lekcją cierpliwości;) Zatem - nie ma jak dobra lektura, dzięki niej czas mija szybciej! Dziś towarzyszyła mi biografia Joahanny Schopenhauer. I dzielę się od razu wrażeniami, bo książka wywarła na mnie wielkie wrażenie. Dodam, że czas minął nie szybko, lecz wręcz błyskawicznie: książka wciąga, zaskakuje, postać głównej bohaterki intryguje i inspiruje - niezwykła, świetna lektura!

Wyznam, że lakoniczna informacja o tej książce podawana przez księgarnie nie wydaje się być bardzo frapująca: "Fabularyzowany życiorys dorastającej Johanny Schopenhauer. Trzeci tom biografii sławnych gdańszczanek" - na dodatek czas akcji to druga połowa osiemnastego wieku. Jeśli jednak sądzicie, że jedynie mieszkańców Gdańska zaciekawi ta opowieść, a do tego muszą oni być pasjonatami historii, to jesteście w błędzie!

To żywa, barwna biografia nietuzinkowej osoby - matki filozofa Artura Schopenhauera. Jednak "bycie matką" to nie jedyna "zasługa" bohaterki. Co więcej - już od dzieciństwa była niezwykle ciekawa świata, pasjonowały ją nauki ścisłe, ale też i sztuka, pragnęła wiedzieć więcej, rozwijać swe talenty, realizować marzenia. Jeżeli jednak uświadomimy sobie, że w ówczesnych czasach nawet dla pochodzących z dość majętnej rodziny dziewcząt samorealizacja nie była w zasięgu ich możliwości, zrozumiemy, jak nieszczęśliwa musiała czuć się Johanna, dla której rodzice mieli tylko jedną ścieżkę życiową - "być żoną i matką". Można nawet stwierdzić, że wyższe urodzenie narzucało jeszcze więcej ograniczeń, gdyż wielu rzeczy po prostu "nie wypadało" robić.

Ale bycie córką rajcy oraz bogatego kupca miało swoje plusy - dowiadujemy się zatem, jak wyglądało pobieranie nauki przez dziewczęta, bo Johanna odebrała staranne wykształcenie, miała także prywatnych nauczycieli, mimo wątpliwości ojca mogła rozwijać swoje pasje: tworzyła zachwycające portrety przy pomocy pantografu, zainspirowana przez uczącego ją angielskiego doktora Jamesona sięgnęła po pióro...

Wewnętrzny rozwój duchowy bohaterki to nie jedyny temat tej opowieści - dowiadujemy się, jak wyglądało codzienne życie w tamtych czasach, jak spędzano wolno chwile, czym bawiły się dzieci, jakie zwyczaje panowały wśród warstw wyższych, jaka była ówczesna moda. Książka przynosi też ciekawy obraz stosowanych wówczas metod leczenia, w tym raczkujących szczepień. 

Niezłomność w realizacji marzeń jaka cechowała Johannę Schopenhauer jest inspirującym obrazem walki z przeciwnościami losu, choć może bardziej - z konwenansami, z zasadami panującymi w uporządkowanym świecie bogatszych warstw społecznych. Dziewczęta miały przed sobą jedną możliwość - wyjście za mąż, do tego celu były wychowywane i przygotowywane, a przyszły mąż był wybierany przez rodziców, często był zupełnie nieznany przyszłej małżonce. Zmienić coś w tych relacjach wydawało się niemożliwością. Jednak biografia Johanny dowodzi, że choć to trudne zadanie, jednak dla osoby zdeterminowanej by realizować swe plany nie będzie ono nie do wykonania. 

Od dzieciństwa bohaterkę fascynowały lustra - pojawiają się one w różnym kontekście w tej opowieści. Każdy rozdział otwiera motto z tym właśnie przedmiotem związane. Być może dlatego też swe życie poświęciła pisarstwu - wszak jak stwierdził żyjący w tym samym czasie Stendhal - „powieść jest jak zwierciadło, które przechadza się po gościńcu”.

Ale pokazać bogactwo i skomplikowanie życia, oddać relacje z czasów odległych czytelnikom tak, by ich zaciekawić - to nieprosta sprawa. Autorce tej biografii udało się to znakomicie. Porywająca lektura, niebanalnie zilustrowana przez Martę Ingerską zachęca do sięgnięcia po pozostałe tytuły z tej serii. Książka warta uwagi - polecam!

Katarzyna





"Lustra Johanny"
Autor: Anna Czerwińska-Rydel
Ilustrator: Marta Ingerska
Wydawnictwo: Muchomor
Oprawa: twarda
Liczba stron: 108
Format: 16,5x22,5 cm
ISBN: 978-83-89-77489-7

Komentarze