Końcówka roku była u nas wybitnie baśniowa;) - i to nie tylko ze względu na święta, które - nawet, gdy nie ma śniegu - sprawiają, że wszystko wydaje się piękniejsze, radośniejsze. Ta baśniowość u nas pojawiła się za sprawą lektur, a drążąc temat to nawet bardziej przyziemnie - za sprawą porządków;) Otóż odnalazł się cudownie poszukiwany zbiór baśni z ilustracjami Jana Pieńkowskiego, potem - to już nieoczekiwanie, bo wypadł nam jakoś z pamięci fakt (nomen omen;)), że go mamy - zbiór legend ilustrowany przez Andrzeja Pągowskiego. Umiliły nam te książki wieczory, ale do porządków w końcu trzeba było wrócić...
No i właśnie gdy się za nie brałyśmy już na poważnie, pojawiły się w naszym domu "Baśnie, których nie czytano dziewczynkom". Tak intrygujący tytuł zachęca do lektury. Wabikiem jest i forma wydania. Piękne, srebrzyste drzewo na okładce, oryginalne ilustracje - warto dodać, że do polskiego wydania warstwę wizualną stworzył Mikołaj Rejs, zatem choć wśród opowieści nie ma pochodzących z naszej rodzimej tradycji, to taki rodzimy akcent w książce znajdziemy.
A przechodząc do treści - piętnaście opowieści umieszczonych w tym zbiorze to baśnie ludowe z różnych zakątków świata - dwie z nich są hiszpańskie (ukłon w stronę własnej tradycji autorki), pozostałe - z krajów europejskich, azjatyckich, afrykańskich. Spis treści umieszczony jest na początku zbioru, zatem Młodsza od niego właśnie zaczęła lekturę;) Okazało się, że niezwykle intrygujący jest tytuł ósmej baśni - "Słowik w meczecie" oraz że trzeba chyba porzucić pomysł porządkowania na czas jakiś, bo perspektywa czytania jest zbyt kusząca;) Chyba najlepszą rekomendacją będzie informacja, że udało się bardzo szybko zaspokoić ciekawość odnośnie tej wybranej baśni nie pomijając niczego w trakcie czytania. Ba, okazało się, że już pierwsza jest niezwykle ciekawa, więc i ja poznałam jej treść dzięki relacji Młodszej, która przybiegła mi ją opowiedzieć.
"Baśnie, których nie czytano dziewczynkom" to historie pełne magicznych zdarzeń, niezwykłych istot, ale głównym wyróżnikiem są nietuzinkowe bohaterki. Gdy przypomnimy sobie najpopularniejsze baśnie, to niewątpliwie skonstatujemy, że dziewczęta raczej nie są w nich stroną działającą, odwagą i pomysłowością wykazują się bohaterowie, to oni zdobywają względy i rękę ukochanej, zmagają się z przeciwnościami, odnoszą zwycięstwo. Czy nie było zatem żadnych inspirujących opowieści o dzielnych dziewczętach?! Może ten wzór niezbyt wpisywał się w obyczajowość, tradycyjne poglądy na rolę płci pięknej, zatem nie był kultywowany, bo zebrane w książce baśnie dowodzą, że takie historie odnaleźć można w wielu kulturach.
Bohaterki "Baśni, których nie czytano dziewczynkom" są opiekuńcze, zaradne, troskliwe, wrażliwe, ale potrafią także wykazać się pomysłowością, cechuje jej odwaga, determinacja w dążeniu do celu. Niektóre rozwiązania fabularne są nieco zaskakujące, ale także konsekwentnie dowodzą, że dziewczęta sportretowane w tych opowieściach potrafią działać instynktownie, co przynosi pomyślne rozwiązanie w trudnej sytuacji. Do tego nie postępują zgodnie z przekonaniami ogółu, ważne jest dla nich samostanowienie, niezależność, cenią charakter, umiejętności, osobowość wyżej niż wygląd czy odziedziczony majtek. Spodobają się zatem współczesnym małym odbiorczyniom, które znajdą - mimo różnic kulturowych, odległości czasowej, czasem i przestrzennej - inspirację do działania, wytyczania własnych życiowych dróg.
Ale spodobają się chyba wszystkim miłośnikom baśni - są to na ogół oryginalne, nieznane szerzej opowieści. Małym wyjątkiem jest opowieść o mądrej Maszy, która przypomina utwór "Mądra wieśniaczka" braci Grimm, z kolei wyprawa bohaterki ostatniej baśni przywodzi na myśl naszą rodzimą opowieść "Żywa woda",
Polecamy
Katarzyna i dzieczynki
"Baśnie, których nie czytano dziewczynkom"
Autorka: Myriam Sayalero
Ilustrator: Mikołaj Rejs
Wydawnictwo: Dwukropek
Oprawa: twarda
Liczba stron: 235
Format: 17,2x24,4 cm
ISBN: 978-83-814-1083-0
Komentarze
Prześlij komentarz
Inna Bajka dziękuje :)