Żubr i bocian - nowi bohaterowie serii "Pomóż mi przetrwać"

Serię "Pomóż mi przetrwać" lubią najmłodsi, do których jest ona adresowana, ale z przyjemnością czytają te historie także starsi czytelnicy. Nazwisko autorki jest gwarancję dobrej literatury, ale odbiorców zjednuje koncepcja tych książek. Ewa Nowak w słowie od autorki w osobisty sposób pisze o zwierzętach, o swoich spotkaniach z nimi, o refleksjach, jakie te relacje budzą. Wstęp ilustrowany zdjęciem z prywatnych archiwów pisarki to ujmujący sposób na zaangażowanie w tę opowieści.

Pod koniec września ukazały się dwa nowe tytuły w serii "Akademia Mądrego Dziecka. Pomóż mi przetrwać" - historia bociana Adrianka i małej żubrzycy Asi. Oboje bohaterów to zwierzęta znane, łatwo rozpoznawalne, ale często nasza wiedza na ich temat jest niewielka, bywa że bardzo powierzchowna. Przedszkolaki zapytane o to, co jedzą bociany, odpowiadały różne: gremialnie uznano, że żaby, ktoś dorzucił świerszcze, ktoś inny... trawę;) Na tym znajomość menu się skończyła, więc lektura opowieści o Adrianku rzuciła światło na tę kwestię - i wiele innych! Czy wiedzieliście, że bociany mogą toczyć walki o atrakcyjne gniazda? A co piją bocianie maluchy? Jak chronią się przed palącym słońcem? Wiele wiadomości zawiera sama historia Adrianka, a do tego tradycyjnie na dwóch ostatnich stronach książki znajduje się rysunek bohatera opatrzony komentarzem i spora porcja ciekawostek o bohaterze.

Takie same elementy zajdziemy w "Małej Asi w wielkiej puszczy" - z ilustracji ukazującej żubra dowiemy się, czym jest łałok, kądziel czy kiść, do czego służą żubrze rogi, poznamy obyczaje żubrów i historię ich reintrodukcji.

Żubry są chyba dla nas bardziej tajemniczymi istotami, bo przecież nie spotykamy ich na co dzień, rzadko mamy okazje podziwiać te piękne, majestatyczne zwierzęta. Asia to mała żubrzyca żyjąca w Bieszczadzkim Parku Narodowym. Jego symbolem jest ryś, a żubr patronuje Białowieskiemu Parkowi Narodowemu i na tym terenie występują te zwierzęta najliczniej, jednak i Bieszczady powinny się nam z żubrami kojarzyć, bo jest ich tu niemało, a działania ochronne i promocyjne przyczyniają się do popularyzacji tego faktu.

Historia o Asi to opowieść o życiu żubrów, ale i dramatyczna przygoda, która spotkała małą bohaterkę. Poznajemy ludzi, którym dobro tych zwierząt leży na sercu, więc choć Asia wpada w tarapaty, to wszystko kończy się pomyślnie. Autorka uczula małych odbiorców, byśmy nie działali pochopnie, nie ingerowali nadmiernie w życie dzikich zwierząt. Czasem nietrudno jest przekroczyć tę granice, oswoić zwierzę, przyzwyczaić do naszej opieki, pomocy, co może skazać je na życie w niewoli.

Dlatego też dzieci będące także bohaterami tych książek - Ewa i Marcin, rozważnie udzielają pomocy, rozumieją, że miejsce dzikich zwierząt jest na wolności. Odnieś to powinniśmy do wszelkich przedstawicieli fauny, z którymi się zetkniemy - chyba że nasza pomoc jest rzeczywiście niezbędna.

Polecamy

Katarzyna i Młodsza