"Jak dawniej żyły dzieci", "Pięknie się różnimy" - ważne przesłanie i przyjemne wiedzy zdobywanie!

O dzieciach dla dzieci - ten temat zawsze ciekawi! Pamiętam, jak Starsza, jeszcze będąc jedynaczką;), uwielbiała oglądać książki ze zdjęciami przedstawiającymi dzieci z różnych zakątków kuli ziemskiej, było to i zajmujące i kształcące, choć te fotografie były opatrzone jedynie krótkimi podpisami. Nie wątpię zatem, że te dwie pozycje przyniosą młodym odbiorcom wiele radości, bo ulubiony temat został w nich przedstawiony pomysłowy i mądry, z taktem i wnikliwością.

"Pięknie się różnimy" to opowieść o szkole, której społeczność stanowią bardzo różne osoby. Dzieci różni kolor skóry - i to jest ta najbardziej widoczna odmienność. Jednak jeśli myślicie, że jest to temat dla Was odległy, przekonacie się, iż nie jest to prawda. Przecież wokół nas są osoby o rozmaitych zainteresowaniach, wychowujące się w rodzinach o rozmaitym "składzie" personalnym, są osoby z niepełnosprawnościami - widocznymi na pierwszy rzut oka i mniej dostrzegalnymi. O wszelkich tych różnicach poczytamy na stronach książki "Pięknie się różnimy". Opowiadają o tym sami uczniowie, więc ta konwencja sprawia, że przekazane informacje są proste, klarowne, "osobiste" - zapadają w pamięć, spotykają się z naszym zrozumieniem.

Kolejne strony dotyczą poszczególnych kwestii, a tematy te są przedstawione merytorycznie, ale i obrazowo. Strona wizualna wzbogaca i uzupełnia przekaz. A wszystko to w ważnym celu: by pokazać, że różnice są cennym elementem naszej rzeczywistości, że dzięki naszej odmienności jesteśmy wyjątkowi, a przez to ciekawi dla innych, każdy z nas ma inny talent, znakomicie sprawdza się w określonej dziedzinie, ma własne, oryginalne pomysły - i ta różnorodność jest siłą!

To piękna i mądra lekcja otwartości i tolerancji, przesłanie wynikające z kompleksowego przedstawienia portretów tak różnych dzieci zgodnie i radośnie uczących się razem ma niebagatelną wartość. Jest świetną szkołą empatii.

"Jak dawniej żyły dzieci" to książka również o różnorodności traktująca. Nawet i dziś czytając o kulturze innego kraju, o zwyczajach tam panujących, dostrzegamy różnice, pewnie nierzadko dziwimy się z powodu tych odmienności. Podobnie ma się rzecz, gdy poznajemy wiadomości o realiach sprzed lat, wieków. W tej pozycji mamy do czynienia i z podróżą w czasie, i w przestrzeni.

Dla młodych polskich odbiorców wszyscy mali przewodnicy ukazani na kartach tej pozycji to dzieci z "egzotycznych" zakątków świata - Mezopotamii, Egiptu, Meksyku czy Japonii. Dodatkowo przenosimy się do czasów świetności każdej ze zobrazowanych cywilizacji, społeczności. Odwiedzimy Mat żyjącą w paleolicie (15 000 p.n.e.), a potem siedmioro innych dzieci, by zakończyć tę ciekawą, wirtualną wyprawę wizytą u Wikingów (900 n.e.).

Dzieci opowiadają, jak wygląda ich dzień powszedni, jak obchodzone są święta. Dowiemy się, co jedzono, w co się ubierano, jak mieszkano. Poznamy wierzenia, rozrywki, kulturę i zwyczaje. Każdej z informacji towarzyszy ilustracja, więc niemało wiedzy wyniesiemy z takiej lekturowej wyprawy.

Każda cywilizacja przedstawiona została na trzech rozkładówkach, więc to na tyle szeroki portret, by zdobyte informacje pozwoliły dostrzec wyjątkowość, odmienność życia w danym czasie. Ciekawym pomysłem jest przyjęcie za przewodnika takiej nieletniej osoby. To zachęca do lektury najmłodszych, a to ważne, bo niestety nie zawsze historia jest ulubionym przedmiotem naszych pociech...

Obie książki ukazały się w serii "Akademia mądrego dziecka. Chcę wiedzieć", ale tytuły polecamy i nieco starszemu rodzeństwu. Pięknie ilustrowane i starannie wydane książki przynoszą sporą porcję wiedzy i budzą ciekawość świata, uczą otwartości i tolerancji.

Polecamy

Katarzyna i Młodsza