Fotografie, które zostały umieszczone w tej książce to zdjęcia wyjątkowe, z czasów gdy uwieczniało się szczególne chwile, bo do ich wykonania potrzebny był i aparat, i klisza. Nie wszystkie kadry były trafione, ale często i te nieco mniej udane zdjęcia przechowywano z pietyzmem - także i dlatego, że to swego rodzaju dokument minionych chwil, upamiętnienie szczęśliwych wydarzeń. Wszak dzieciństwo, niezależnie od warunków w jakich przebiega, jest wspominane z sentymentem, wzruszeniem, czułością...
I nam - oglądającym tę publikację - też udziela się ten nastrój, to poczucie obcowania z czymś wyjątkowym, szczególnym, poruszającym. Udzielają się nam emocje wspominających swe dzieciństwo warszawiaków. Choć minęło od tamtych chwil wiele lat, chociaż stroje i fryzury osób na fotografiach zdradzają, że od współczesności dzieli je sporo dziesięcioleci, to przecież radość widoczna na twarzach staje się i naszym udziałem, ale przede wszystkim czujemy podziw - bo warunki życia były skromne, banalne dla nas sprawy jak choćby zakup żywności niegdyś stanowiły prawdziwą trudność, nieliczne zabawki szanowano i podziwiano, gros czasu dzieci spędzały w gronie rówieśników, bawiąc się na podwórku. Wielu wspominających swe dzieciństwo przeżyło nie tylko trudne lata powojenne, ale i czas okupacji.
Dwadzieścia trzy osoby - sąsiedzi autorek tej książki, mieszkający wraz z nimi w Mieście Ogrodzie Sadyba, dzielą się wspomnieniami, użyczają fotografii dokumentujących je, rysunków zachowanych jako pamiątki tamtych lat. W opowieściach ożywają dawne zabawy, szkolne radości i smutki, poznajemy codzienność, trudne nierzadko warunki życiowe, chwile odświętne, zabawne zdarzenia, zwyczaje i tradycje, które odeszły w przeszłość.
Wypowiedzi rozmówców przeplatają się, uzupełniają, czasem pokazują nieco innym obraz, ale łączy je szczerość, prawdziwość. Choć warunki były surowe, to dzieciństwo - bardzo szczęśliwe, chociaż trosk nie brakowało, to starano się być niejako "ponad to", cieszyć się radosnymi chwilami, pomagać innym...
Piękna książka, nieco nostalgiczna, poruszająca: lekcja historii, ale też inspiracja - by wypytać babcie i dziadków jak to było, gdy byli mali, by wyciągnąć albumy z tymi najdawniejszymi zdjęciami, aby przekonać się, że choć wiele lat dzieli najmłodszych i najstarszych, to sporo odnaleźć można cech wspólnych...
Polecam
Katarzyna
koncepcja i realizacja: Barbara Caillot Dubus, Aleksandra Karkowska
Oficyna Wydawnicza Oryginały
Oprawa: miękka
Liczba stron: 144
Format: 16,5x23,5 cm
ISBN: 978-83-943230-0-4
Komentarze
Prześlij komentarz
Inna Bajka dziękuje :)